بررسی تأثیر نوسانات درآمد نفت بر سیاست پولی در ایران در بازه زمانی 1369-1391 با استفاده از روش همبستگی پویای شرطی

مسئله نوسانات درآمدهای نفتی از مهم ترین مسائل اقتصادی در کشورهای تولیدکننده نفت است. اتخاذ سیاست های مالی و پولی صحیح برای کاستن از آثار نوسانات برونزای درآمد نفت در اقتصاد داخلی این کشورها، همواره موضوع بحث برانگیز در نهادهای سیاست گذار اقتصادی بوده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر نوسانات درآمد نفت بر نقدینگی در ایران در دوره زمانی 1369-1391 با استفاده روش همبستگی پویای شرطی است که به علت متغیر فرض کردن همبستگی ها طی زمان، این امکان را فراهم می کند تا علاوه بر افزایش توان تحلیل حوادث طی دوره مانند جنگ ها، چرخه های تجاری، پدیده های اقتصادی و سیاسی و محیط زیستی، بتوان نحوه واکنش سیاست های پولی به نوسانات درآمدی نفت را مشاهده کرد. از طرف دیگر برای بررسی تأثیر استقلال بانک مرکزی و نحوه واکنش سیاست های پولی، استقلال بانک مرکزی در 4 دوره پنج ساله و یک دوره سه ساله بر اساس شاخص کوکرمن، وب و نیپاتی (cwn) محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که علی رغم پرنوسان بودن رابطه بین درآمد نفت و نقدینگی، همبستگی بین این دو متغیر همواره مثبت بوده است؛ یعنی درآمد نفت، با شدت اثرگذاری های مختلف، همواره یکی از عوامل افزایش دهنده نقدینگی بوده است. نتایج محاسبه استقلال بانک مرکزی ایران نشان از سطح استقلال اندک این نهاد و تأثیرپذیری زیاد آن از دولت و تصمیم های دولتی دارد.